Þessi uppskrift hefur fylgt mér ákaflega lengi, eða allt frá því ég var í sveit sem táningur. Í seinni tíð baka ég sjaldnar pönnukökur en áður, en mikið eru þær góðar og viðeigandi á hátíðarstundum að rifja þetta hefðbundna og góða bakkelsi upp.
Pönnukökupannan skiptir mestu máli þegar bakaðar eru pönnsur – best er að hún sé gömul og mikið notuð. Þá er nauðsynlegt að baka pönnukökurnar við háan hita. Þegar ég var táningur og hafði sagt skilið við sveitardvalir á sumrin tók við sumarvinna hjá Úlfari Jacobsen á eldhúsbíl eða eldhústjaldi upp á fjöllum að elda mat fyrir erlenda ferðamenn. Þá voru pönnukökurnar mjög vinsælar með kvöldkaffinu. Þá bökuðum við stundum á 3 pönnum í einu og þótti ekkert tiltökumál að skella í 150 – 200 pönnukökur þegar búið var að vaska upp og ganga frá eftir kvöldmatinn. Bestar finnst mér pönnukökurnar með hefðbundinni rabarabarasultu og þeyttum rjóma – en hin klassíkin, upprúllaðar með sykri eru líka góðar. Viðeigandi á degi sem þessum – gleðilega hátíð og takk fyrir mig.
- 3 egg
- 6 dl. mjólk
- 1 tsk. sykur
- 130 gr. hveiti – sigtað
- 40 gr. smjör – brætt og kælt aðeins
Þeytið saman egg og mjólk. Hrærið sykrinum saman við.
Sigtið hveitið yfir eggjablönduna og hrærið vel saman. Deigið verður betra ef það fær að standa aðeins á þessu stigi eða í allt að 2 klukkustundir. Bræðið þá smjörið, kælið aðeins og bætið saman við.
Hitið pönnukökupönnuna þar til hún er vel heit. Setjið um það bil eina ausu af deigi á pönnuna, hellið deiginu til á pönnunni þar til það þekur hana alveg – pönnukökurnar eiga að vera þunnar. Steikið þar til neðri hliðin sýnist fallega brún, snúið pönnukökunni þá við með spaða og steikið á hinni hliðinni þar til fallega brún. Hvolfið kökunni á disk. Berið fram með sultu og rjóma eða rúllið þeim upp með sykri.